یکی از بزرگترین جنایات قدرتهای جهانی، موضوع نسل کشی در ایران است که هنوز متأسفانه بسیاری از مردم جهان و به خصوص ایران درباره آن هیچگونه اطلاعاتی ندارند. نویسنده و مورخ ایرانی الاصل مقیم آمریکا «دکتر محمد قلی مجد» با استفاده از اسناد وزارت امور خارجه آمریکا و نیز منابع ایرانی و انگلیسی در کتاب «قحطی بزرگ و نسل کشی در ایران 1917-1919» این فاجعه بزرگ قرن را آشکار نموده است.

بر اساس مستندات این کتاب در جریان قحطی سالهای 1917 تا 1919 حدود 8 تا 10 میلیون نفر ایرانی در اثر گرسنگی و بیماری جان باختند. در اثر مزبور با استناد به گزارش های دیپلماتیک و طبقه بندی شده  آمریکایی ها جمعیت  ایران در سال 1914 یعنی شروع جنگ جهانی اول 20 میلیون نفر برآورد شده است در حالیکه در سال 1919 به 11 میلیون نفر رسیده است. نویسنده با ارائه شواهد و مدارک معتبر معتقد است می بایستی جمعیت ایران در سال 1919 به حدود 21 میلیون نفر رسیده باشد و این نشان می دهد که دست کم 10 میلیون نفر در اثر قحطی و گرسنگی و بیماری  در ایران جان باختند. عوامل اصلی این قحطی بزرگ یا بهتر بگویم نسل کشی در ایران توسط دولت بریتانیا به شرح ذیل می باشد:

1. جمع آوری گسترده غلات و دیگر مایحتاج غذایی از سوی انگلیسی ها در ایران.

2. نبود منابع مالی در بین مردم برای تهیه اقلام مورد نظر.

آنچه در اسناد مشهود است این نسل کشی دهشتناک ماحصل نقشه ها، برنامه ها و عملکرد انگلیسی ها در ایران بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: